29 stycznia 2014

Drużynowe Paralotniowe Mistrzostwa Polski 2014

"Drużyna to nie tylko koszulki ..."
Latanie na paralotni bez silnika jest sportem egoistycznym i wybitnie indywidualnym (albo, jak kto woli, indywidualnym i wybitnie egoistycznym), mimo to w większości zawodów jest prowadzona klasyfikacja drużynowa. Najczęściej ta klasyfikacja to suma najlepszych wyników np. 3 z 5 zawodników w drużynie. Trochę inne (bardziej drużynowe) są reguły w Pucharze Świata, bo tam liczy się wynik DRUGIEGO zawodnika z 4-ro osobowej drużyny no i team/drużyna może być czteroosobowy/a, jedynie, jeżeli zawiera przynajmniej jedną kobietę. 

Tym niemniej klasyfikacja drużynowa w indywidualnych zawodach jest raczej 'kwiatkiem do kożucha' albo 'piątym kołem u wozu'. Bo zawodnik jest skupiony na swoim indywidualnym wyniku i będzie o ten wynik walczył również z członkami własnej drużyny! W Polsce dodatkowo jest problem, jak zdefiniować drużynę. Czy "Motylek Team" (utworzony na cześć sympatycznego owada z komputerowej animacji, który wszystko i wszystkich "miał w d..."), "Liczy się udział", "D-tonacja" lub co gorsza "AirAction" (należy przeczytać to po angielsku, przez telefon, miłej blondynce) może rywalizować o tytuł Paralotniowego Drużynowego Mistrza Polski z zacnymi zespołami legalnie istniejących klubów i stowarzyszeń paralotniowych? 

Paralotniarstwo jako sport dorosło już do tego aby poszukać innych sposobów rywalizacji a nie tylko innych sposobów liczenia punktów, do czego sprowadza się obecna rywalizacja drużynowa. Zawody drużynowe mogą być atrakcyjne dla pilotów i publiczności ale muszą być rozgrywane osobno od indywidualnych i na podstawie odrębnych zasad. Wyobraźmy sobie, że czteroosobowe (lub 3, lub 5-cio osobowe) drużyny, posiadające łączność tylko ze sobą ale podsłuchiwane i podglądane przez kibiców w Internecie rywalizują ze sobą w takich konkurencjach jak np.: 
  • Wyścig do mety gdzie liczy się wynik ostatniego zawodnika z drużyny (typowa taktyka: drużyna leci razem i stara się dolecieć w jednym czasie, 'padnięcie' jednego zawodnika to duża strata niezależnie od wyniku pozostałych)
  • Konkurencja prędkościowa z indywidualnym czasem startu, liczy się najlepszy czas członka zespołu (typowa taktyka: członkowie drużyny 'przygotowują trasę' dla startującego jako ostatni lidera, jeżeli lider, lecący agresywnie, padnie to jego rolę przejmuje przedostatni)
  • Konkurencja obszarowa gdzie liczy się odległość uzyskana przez przedostatniego zawodnika z zespołu (jednego lecącego przodem można 'poświęcić' na zbadanie nietypowych wariantów trasy)
  • --- w komentarzu dopisz własną konkurencje drużynową ---